Naniniwala ka ba sa rule of love na 90/10%? Na 90%
mo dapat mahalin ang partner mo at magtira ka ng 10% para sa sarili mo? Ikaw ba? Panu ka magmahal?
Walang mali sa pagmamahal kung talagang totoong nagmamahal ka,
ngunit hindi rin mali na isipin mong maaaring hindi rin kayo destiny sa bandang
huli, o sa madaling salita, hindi kayo ang tinakda ng Diyos na para sa isa't-isa. Who knows diba? Unfortunately, even you yourself can't tell! Basta ang
alam mo lang, priceless yung pakiramdam na nagmamahal lalo na kung nakikita mong
minamahal karin pabalik. Pero kung gaano ka kasaya sa mga panahong nababaliw ka
sa pagmamahal, ganun karin kalugmok sa mga darating na masasaktan ka. Pero
bakit? Bakit nga ba may mga nasasaktan pa? Kesyo ginawa mo naman lahat para
maging masaya sya, ginawa mo naman ung akala mong sapat na para hindi ka iwan,
hindi ka gumagawa ng mga bagay na alam mong ikakagalit nya, pag kasalanan mo
magsosorry ka agad sa kanya. Nagkulang ka pa ba sa lagay na yun? Yan ang
karamihang sumbat ng mga babaeng naghahanap ng mga kasagutan sa kanilang
bumabagabag na tanong.
Sawa ka na ba sa mga naririnig mong "ganyan
talaga ang buhay, UNFAIR!" Ang totoo nyan, ang lakas pa ng loob nating
magreklamo na unfair ang buhay gayong alam mo sa sarili mo sa pag-ibig ka lang
naman nasaktan. Oo, LANG! Hindi ba't mas unfair kasi sa nagbigay ng buhay mo na
nagrereklamo ka sa kanya samantalang desisyon mo mismo ang naglagay sayo kung
saan ka ngayon? Na ang pagdating ni Mr./ Ms. Wrong ay isang malaking lesson sa
buhay mo ngunit hindi mo ito inisip sa ganoong paraan? Or let me say, hindi sya
"wrong", siguro tamang timing lang ganun. Pero hahayaan mo nalang ba
ang sarili mo na magmukmok nalang ng parang baklang lugi sa gilid? Mas
gugustuhin mo bang makita ka ng EX mo na patay na patay ka sa kanya na halos
ibaba mo na ang pagkatao mo? GOSH naman! Gaya ng sabi ko, hindi naman kasi mali
na mahalin mo sya, at lalong hindi kasalanan na nagmahal ka lang, ang mapapayo
ko lang, "Maganda ka teh! At lalo na kung alam mo namang ginawa mo ang
lahat ng responsibilidad bilang girlfriend, ipinagmalaki mo sya hindi lang sa
pamilya mo pati narin sa mga katroops mo, nagbago ka ng unti kasi gusto mo ng
"almost perfect" relationship, ibinaba ang PRIDE para lang mas
magkasundo". Pero takte naman ate, tama na ang pagiging tanga! Hindi ka na
nga pinapahalagahan, habol ka parin? Tandaan, kung nagmahal ka naman ng todo at
hindi mo kasalanan ang BREAK-UP nyo, HINDI IKAW ANG NAWALAN, KUNDI SYA!
Oo! masakit ang makipaghiwalay, AS IN lalo na sa
umpisa! Sobrang parang gusto mo mapag-isa sa lahat ng pagkakataon sa mga oras
na yun nang makapag-isip-isip. Pero hindi mo na napapansin na hindi na ikaw ung
dating masiyahin, yung pati sarili mo hinayaan mong TOTALLY ISOLATED, ayaw mo
ng iopen ang mundo mo sa iba, yung "mapag-isa" na sinasabi mong yan
eh akala mo makakatulong hindi pala. Alam mo, kung alam mo na tama lang na
nakipaghiwalay ka, wala kang pagsisisihan sa huli. Ngunit sa paanong paraan mo
masasabi kung tama o mali ba ang desisyon mong break-up? Simple lang, kung wala
na syang EFFORT. Pag pinatunayan nya sayong hindi ka nagkamali sa desisyon mo,
pag nakikita mo syang pabaya nalang, pag walang-wala na syang ginagawang way
para magkabalikan kayo. Wala na syang pakialam. Maaari nyong matanong. "paano
kung ganun na talaga sya?, na ganun talaga ang ugali nya?". Teh, gumising
ka na! Kung mahal ka nya, wala ang salitang "eh ganto ako eh" lalo na
kung ramdam mong may mali. Kung sa ngayong magsyota palang kayo eh may ganyan
ng issue, naku pustahan tayong mas malala pa yan pag mag-asawa na kayo. Kaya
nga pag una palang eh nakilala mo na sya sa ganung klase ng tao, maswerte ka
pa, kasi nakilala mo sya na ganun nang mas maaga. Pwede ka pa makipaghiwalay!
"Ang pakikipaghiwalay ay hindi solusyon sa hindi pagkakaunawaan".
Totoo din naman yan, ngunit kung kayo ay may hindi pagkakaunawaan sa
paulit-ulit nalang na dahilan, iisipin mo pa ba yan? YOU CAN NEVER MAKE THE SAME MISTAKE TWICE..... BECAUSE THE SECOND TIME IS
NOT A MISTAKE, IT'S A CHOICE.
Sa ganyang klase ng pagmamahal naibabase ang 90/10%
rule of love. Nakipaghiwalay ka kasi may natitira ka pang 10% na pagmamahal sa
sarili mo. Kasi kung 100% nga naman ang binigay mo aba'y hindi na matatawag na
TRUE LOVE yan! Ngunit bakit hindi pa nagwork out ang 90/10% rule? Sa tingin mo?
Eto ang natutunan ko: Hindi sapat ang ikaw o isa lang ang totoong nagmamahal sa
inyong dalawa, kaya nga sya natawag na "RELATION-SHIP" eh, kasi it's
how you both will relate to each other together.
LADIES, A MAN WILL LOVE YOU GREAT ONLY WHEN HE LOVES
GOD GREATER! -Nauntog ako dito, nagising at ang daming gustong ibalik sa
nakaraan. Pero tama nga naman na napagdaanan ko na sya, kasi hindi ako yung
tipo ng taong ganto mag-isip ngayon kung hindi ko hinayaang matuto ang sarili
ko sa pagkakamaling yun. Dahil sa tingin ko, hindi pa ako magmamature kung
hindi ko yun nalagpasan. Kaya lagi nyong isipin na sa bawat tao o bagay na
dumarating sa buhay nyo, MAY DAHILAN!
So ano nga ang dapat gawin? Ang 90/10% na alam ng
tao ay 90%-partner 10%-yourself. Hindi pala dapat ganun, ang tamang FORMULA ay
walang iba kundi 101% - GOD ang dapat ideal. Eh bakit walang tinira sa partner
or sarili? Pwede ba un? Simply because if you truly are a SERVANT of God,
EVERYTHING FOLLOWS! Obedient, respectful and Christ-filled thoughts of YOU will
come out. Dahil si Lord ang bahalang magbalance ng RELATIONSHIP nyo. And
because of Him, relationships like these still EXIST. I BELIEVE!
Naniniwala ka ba sa rule of love na 90/10%? Na 90%
mo dapat mahalin ang partner mo at magtira ka ng 10% para sa sarili mo? Ikaw ba? Panu ka magmahal?
Walang mali sa pagmamahal kung talagang totoong nagmamahal ka,
ngunit hindi rin mali na isipin mong maaaring hindi rin kayo destiny sa bandang
huli, o sa madaling salita, hindi kayo ang tinakda ng Diyos na para sa isa't-isa. Who knows diba? Unfortunately, even you yourself can't tell! Basta ang
alam mo lang, priceless yung pakiramdam na nagmamahal lalo na kung nakikita mong
minamahal karin pabalik. Pero kung gaano ka kasaya sa mga panahong nababaliw ka
sa pagmamahal, ganun karin kalugmok sa mga darating na masasaktan ka. Pero
bakit? Bakit nga ba may mga nasasaktan pa? Kesyo ginawa mo naman lahat para
maging masaya sya, ginawa mo naman ung akala mong sapat na para hindi ka iwan,
hindi ka gumagawa ng mga bagay na alam mong ikakagalit nya, pag kasalanan mo
magsosorry ka agad sa kanya. Nagkulang ka pa ba sa lagay na yun? Yan ang
karamihang sumbat ng mga babaeng naghahanap ng mga kasagutan sa kanilang
bumabagabag na tanong.
Sawa ka na ba sa mga naririnig mong "ganyan
talaga ang buhay, UNFAIR!" Ang totoo nyan, ang lakas pa ng loob nating
magreklamo na unfair ang buhay gayong alam mo sa sarili mo sa pag-ibig ka lang
naman nasaktan. Oo, LANG! Hindi ba't mas unfair kasi sa nagbigay ng buhay mo na
nagrereklamo ka sa kanya samantalang desisyon mo mismo ang naglagay sayo kung
saan ka ngayon? Na ang pagdating ni Mr./ Ms. Wrong ay isang malaking lesson sa
buhay mo ngunit hindi mo ito inisip sa ganoong paraan? Or let me say, hindi sya
"wrong", siguro tamang timing lang ganun. Pero hahayaan mo nalang ba
ang sarili mo na magmukmok nalang ng parang baklang lugi sa gilid? Mas
gugustuhin mo bang makita ka ng EX mo na patay na patay ka sa kanya na halos
ibaba mo na ang pagkatao mo? GOSH naman! Gaya ng sabi ko, hindi naman kasi mali
na mahalin mo sya, at lalong hindi kasalanan na nagmahal ka lang, ang mapapayo
ko lang, "Maganda ka teh! At lalo na kung alam mo namang ginawa mo ang
lahat ng responsibilidad bilang girlfriend, ipinagmalaki mo sya hindi lang sa
pamilya mo pati narin sa mga katroops mo, nagbago ka ng unti kasi gusto mo ng
"almost perfect" relationship, ibinaba ang PRIDE para lang mas
magkasundo". Pero takte naman ate, tama na ang pagiging tanga! Hindi ka na
nga pinapahalagahan, habol ka parin? Tandaan, kung nagmahal ka naman ng todo at
hindi mo kasalanan ang BREAK-UP nyo, HINDI IKAW ANG NAWALAN, KUNDI SYA!
Oo! masakit ang makipaghiwalay, AS IN lalo na sa
umpisa! Sobrang parang gusto mo mapag-isa sa lahat ng pagkakataon sa mga oras
na yun nang makapag-isip-isip. Pero hindi mo na napapansin na hindi na ikaw ung
dating masiyahin, yung pati sarili mo hinayaan mong TOTALLY ISOLATED, ayaw mo
ng iopen ang mundo mo sa iba, yung "mapag-isa" na sinasabi mong yan
eh akala mo makakatulong hindi pala. Alam mo, kung alam mo na tama lang na
nakipaghiwalay ka, wala kang pagsisisihan sa huli. Ngunit sa paanong paraan mo
masasabi kung tama o mali ba ang desisyon mong break-up? Simple lang, kung wala
na syang EFFORT. Pag pinatunayan nya sayong hindi ka nagkamali sa desisyon mo,
pag nakikita mo syang pabaya nalang, pag walang-wala na syang ginagawang way
para magkabalikan kayo. Wala na syang pakialam. Maaari nyong matanong. "paano
kung ganun na talaga sya?, na ganun talaga ang ugali nya?". Teh, gumising
ka na! Kung mahal ka nya, wala ang salitang "eh ganto ako eh" lalo na
kung ramdam mong may mali. Kung sa ngayong magsyota palang kayo eh may ganyan
ng issue, naku pustahan tayong mas malala pa yan pag mag-asawa na kayo. Kaya
nga pag una palang eh nakilala mo na sya sa ganung klase ng tao, maswerte ka
pa, kasi nakilala mo sya na ganun nang mas maaga. Pwede ka pa makipaghiwalay!
"Ang pakikipaghiwalay ay hindi solusyon sa hindi pagkakaunawaan".
Totoo din naman yan, ngunit kung kayo ay may hindi pagkakaunawaan sa
paulit-ulit nalang na dahilan, iisipin mo pa ba yan? YOU CAN NEVER MAKE THE SAME MISTAKE TWICE..... BECAUSE THE SECOND TIME IS
NOT A MISTAKE, IT'S A CHOICE.
Sa ganyang klase ng pagmamahal naibabase ang 90/10%
rule of love. Nakipaghiwalay ka kasi may natitira ka pang 10% na pagmamahal sa
sarili mo. Kasi kung 100% nga naman ang binigay mo aba'y hindi na matatawag na
TRUE LOVE yan! Ngunit bakit hindi pa nagwork out ang 90/10% rule? Sa tingin mo?
Eto ang natutunan ko: Hindi sapat ang ikaw o isa lang ang totoong nagmamahal sa
inyong dalawa, kaya nga sya natawag na "RELATION-SHIP" eh, kasi it's
how you both will relate to each other together.
LADIES, A MAN WILL LOVE YOU GREAT ONLY WHEN HE LOVES
GOD GREATER! -Nauntog ako dito, nagising at ang daming gustong ibalik sa
nakaraan. Pero tama nga naman na napagdaanan ko na sya, kasi hindi ako yung
tipo ng taong ganto mag-isip ngayon kung hindi ko hinayaang matuto ang sarili
ko sa pagkakamaling yun. Dahil sa tingin ko, hindi pa ako magmamature kung
hindi ko yun nalagpasan. Kaya lagi nyong isipin na sa bawat tao o bagay na
dumarating sa buhay nyo, MAY DAHILAN!
So ano nga ang dapat gawin? Ang 90/10% na alam ng
tao ay 90%-partner 10%-yourself. Hindi pala dapat ganun, ang tamang FORMULA ay
walang iba kundi 101% - GOD ang dapat ideal. Eh bakit walang tinira sa partner
or sarili? Pwede ba un? Simply because if you truly are a SERVANT of God,
EVERYTHING FOLLOWS! Obedient, respectful and Christ-filled thoughts of YOU will
come out. Dahil si Lord ang bahalang magbalance ng RELATIONSHIP nyo. And
because of Him, relationships like these still EXIST. I BELIEVE!
tnx belle relate much... God Bless u more :)
ReplyDeletewelcome ate :) mwa :* Hope you're well now!
Delete